Wat is corrosie?
Corrosie is de chemische of elektrochemische reactie van materialen, met name metalen, met omgevingsfactoren (zoals water, zuurstof, zuren, logen, zouten, enz.), wat leidt tot degradatie of beschadiging van het oppervlak of de interne structuur van het materiaal.
De meest voorkomende vorm van corrosie is oxidatie, zoals het roesten van ijzer, waarbij ijzer reageert met zuurstof en ijzeroxide ontstaat.
Corrosie vermindert de sterkte en duurzaamheid van materialen aanzienlijk, wat leidt tot apparatuurstoringen, hogere onderhouds- en vervangingskosten, verminderde productie-efficiëntie en veiligheidsrisico's. Bovendien kan corrosie lekken, explosies en andere veiligheidsincidenten veroorzaken, wat resulteert in milieuvervuiling en kortere levensduur van apparatuur, wat leidt tot hoge economische verliezen.
Corrosie heeft niet alleen invloed op de prestaties en het uiterlijk van apparatuur, maar kan ook ernstige risico's opleveren voor de veiligheid van personeel, het milieu en de ontwikkeling van bedrijven op de lange termijn.
Corrosie kan worden ingedeeld in verschillende typen op basis van het vormingsmechanisme, omgevingsomstandigheden en impact op materialen. Veelvoorkomende typen corrosie zijn:
Uniforme corrosie
De meest voorkomende vorm van corrosie, het treedt gelijkmatig op over het metaaloppervlak, waardoor de dikte van het metaal geleidelijk afneemt. Het treedt meestal op in omgevingen die worden blootgesteld aan corrosieve media zoals zuren, alkaliën of water.
Preventie: Gebruik corrosiebestendige materialen (bijv. roestvrij staal, aluminiumlegeringen), voer regelmatig reiniging en onderhoud uit en vermijd langdurige blootstelling aan corrosieve media.
Oppervlaktebehandeling: Breng beschermende coatings aan of gebruik kathodische bescherming.

Gelokaliseerde corrosie
Corrosie concentreert zich op specifieke plekken op het metaaloppervlak en vormt putjes, scheuren of groeven. Voorbeelden zijn:
Putcorrosie:
Corrosie veroorzaakt kleine gaatjes of putjes, die vaak voorkomen in corrosieve media zoals chloriden.
Spleetcorrosie:
Dit probleem ontstaat op plekken met kleine openingen in het metalen oppervlak, zoals verbindingen en boutgaten.
Groefcorrosie:
Treedt meestal op in gebieden met een onregelmatige vloeistofstroom, waardoor plaatselijke corrosiezones ontstaan.
Preventie: Voorkom scheuren of gaten in het metalen oppervlak en voer regelmatig inspecties en reinigingen uit.
Voorkomen van putcorrosie: Gebruik legeringen met een hoge weerstand tegen putcorrosie, zoals hooggelegeerd roestvrij staal; breng coatings of externe bescherming aan.
Preventie van spleetcorrosie: Zorg voor een goed ontwerp van de voegen en voorkom dat er vocht of water in de spleten ophoopt.


Spanningscorrosiescheuren (SCC)
Corrosie en externe of interne spanning werken samen en veroorzaken scheuren in metalen. Het komt vaak voor in staalsoorten met een hoge sterkte en roestvrij staal, vooral in corrosieve omgevingen zoals chloriden.
Preventie: Vermijd spanningsconcentraties, met name in staalsoorten met hoge sterkte en roestvrij staal. Gebruik geschikte materialen (bijv. koolstofarm roestvrij staal) en controleer de corrosieve aard van de omgeving.
Stress verminderen: Voorkom overmatige externe en interne spanningen en voer regelmatig inspecties en onderhoud uit.

Waterstofbrosheid
Waterstofatomen dringen het metaal binnen, waardoor het bros wordt en vatbaar voor breuken. Dit komt vaak voor bij staalsoorten met een hoge sterkte en legeringen op nikkelbasis.
Preventie: Vermijd langdurige blootstelling aan waterstofomgevingen, met name in staalsoorten met een hoge sterkte. Gebruik waterstofbestendige materialen, zoals legeringen met een laag waterstofgehalte.
Warmtebehandeling: Voer na de verwerking een warmtebehandeling (dehydrogenering) uit om de waterstofaccumulatie te verminderen.

Sulfide spanningsscheuren (SSC)
Komt vooral voor in de olie- en gasindustrie wanneer metalen worden blootgesteld aan sulfiden (zoals H₂S). Spanning en corrosie veroorzaken samen scheuren.
Preventie: Gebruik legeringen die bestand zijn tegen sulfidecorrosie, vooral in H₂S-omgevingen.
Beschermende coatings: Breng zwavelbestendige coatings of beschermende materialen aan.

Treedt op wanneer twee verschillende metalen met elkaar in contact komen en worden blootgesteld aan een elektrolytoplossing, waarbij het ene metaal corrodeert als de anode en het andere als de kathode. De corrosiesnelheid is sneller tussen metalen met een significant elektrochemisch potentiaalverschil.
Preventie: Vermijd direct contact tussen verschillende metalen of isoleer ze met elektrisch isolatiemateriaal.
Gebruik vergelijkbare metalen: Zorg ervoor dat de verbonden metalen een vergelijkbaar elektrochemisch potentieel hebben om de corrosiesnelheid te verminderen.

Microbiële corrosie / biocorrosie
Corrosie veroorzaakt door micro-organismen (bijv. bacteriën, schimmels), die veel voorkomen in vochtige of zuurstofarme omgevingen, zoals maritieme pijpleidingen en opslagtanks.
Preventie: Beheers de groeiomgeving van micro-organismen, bijvoorbeeld door pijpleidingen en tanks schoon en droog te houden en gebruik antimicrobiële coatings.
Chemische behandeling: Gebruik regelmatig antimicrobiële middelen of ontsmettingsmiddelen om de groei van micro-organismen te voorkomen.

Corrosie bij hoge temperaturen
Treedt op in omgevingen met hoge temperaturen, vooral wanneer metalen worden blootgesteld aan corrosieve gassen zoals zuurstof, sulfiden of chloriden, wat leidt tot oxidatie of sulfatering.
Preventie: Gebruik hittebestendige legeringen, zoals Inconel of Hastelloy, en vermijd hoge temperaturen en blootstelling aan corrosieve gassen.
Coatingbescherming: Breng corrosiebestendige coatings aan die bestand zijn tegen hoge temperaturen of spuitbehandelingen met metaal.

Oxidatiecorrosie
Oxidatiecorrosie Treedt op wanneer metalen reageren met zuurstof, waarbij oxiden ontstaan. Het komt vaak voor bij metalen zoals ijzer en aluminium. IJzeroxidatie vormt roest, terwijl roestvrij staal en aluminiumlegeringen beschermende oxidelagen vormen.
Preventie: Gebruik anti-oxidatiecoatings of passiveringsbehandelingen (het vormen van beschermende oxidefilms op metalen oppervlakken).
Materiaalkeuze: Kies materialen met een hoge oxidatiebestendigheid, zoals aluminium of chroom.

Droog-nat corrosie
Droog-natcorrosie treedt op in vochtige omgevingen, waar metalen worden blootgesteld aan zuurstof en water of stoom.
Preventie: Stel metalen niet bloot aan vochtige of natte omgevingen en gebruik corrosiebestendige coatings of verf om water te isoleren.
Ventilatie en drogen: Verbeter de werkomgeving door deze droog te houden, vooral in vochtige maritieme of ondergrondse omgevingen.

Tot slot
Elk type corrosie heeft zijn eigen specifieke mechanisme en omgevingsomstandigheden, dus corrosiepreventiemaatregelen moeten dienovereenkomstig worden afgestemd in industriële toepassingen. Over het algemeen is de sleutel tot het voorkomen van corrosie het selecteren van geschikte materialen, het uitvoeren van regelmatig onderhoud en inspecties en het aannemen van effectieve beschermende maatregelen zoals coatings, kathodische bescherming en geschikte warmtebehandelingen.