راهنمای جامع موضوعات امپراتوری در مقابل نخ های متریک

شکل و زاویه نخ:

نخ های متریک: شکل نخ معمولاً مثلثی است و نسبت پایه به ارتفاع آن نزدیک به 1:1.732 است. زاویه نخ 60 درجه است که توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) تعریف شده است.
نخ های شاهی: شکل نخ نیز مثلثی است، اما نسبت پایه به ارتفاع 1:1.5 است. زاویه نخ 60 درجه است، اگرچه انواع خاصی از نخ های امپراتوری (مانند نخ های مربعی) ممکن است متفاوت باشد.

میزان تحمل و تناسب:

نخ های متریک: آنها استانداردهای ISO را با سطوح تحمل نسبتاً دقیق اتخاذ می کنند. تحمل ها را می توان بر اساس الزامات برنامه تنظیم کرد، معمولاً درجه های تحمل مختلفی را ارائه می دهد (مانند 6 گرم، 7 گرم و غیره). تناسب بین رشته های داخلی و خارجی معمولاً با استفاده از عناوین (به عنوان مثال، H، g) تعریف می شود.
نخ های امپراتوری: تلورانس ها و تناسب ها نسبتا شل هستند. استانداردهای رایج برای رشته های امپریالیستی شامل ANSI/ASME B1.1 و B1.3 است که درجه های تحمل متفاوتی را تعریف می کنند. تلورانس ها و تناسب ها بر اثر بست و قابلیت اطمینان اتصال تأثیر می گذارد.

قدرت و دقت:

رزوه های متریک: طراحی رزوه های متریک استحکام و پایداری خوبی را در اکثر کاربردها فراهم می کند. ارتفاع و زاویه رزوه ها توزیع یکنواخت استحکام در پیچ را هنگام قرار گرفتن در معرض بار تضمین می کند. رزوه های متریک معمولاً دقت بالایی را ارائه می دهند که برای ماشین آلات دقیق و کاربردهای با بار بالا مناسب است.
رزوه های امپریال: استحکام رزوه های امپریالیستی به مواد و طراحی خاص بستگی دارد اما به طور کلی نیازهای اکثر کاربردهای مهندسی را برآورده می کند. دقت نخ‌های امپریالیستی معمولاً کمتر از رزوه‌های متریک است، به‌ویژه در اندازه‌های بزرگتر یا تجهیزات قدیمی‌تر، جایی که ممکن است مقداری شلی یا عدم تطابق وجود داشته باشد.